روی ، بیست و سومین عنصر در پوسته زمین از نظر فراوانی میباشد. بسیاری از سنگهای معدنی سنگین استخراج شده حاوی ۱۰% آهن و ۴۰-۵۰% روی میباشند. معادنی که از آنها روی استخراج میشود، شامل Sphakrite , Zinc Blende , Smith sonite , Calamine , Franklinite میشوند.
آلیاژهای روی از قرنها پیش استفاده میشده است. کالاهای برنجی که به ۱۰۰۰-۱۴۰۰ سال پیش باز میگردند، در فلسطین پیدا شدهاند و اشیاء رویی با ۸۷% روی در Transylvania ما قبل تاریخ یافت شدهاند. به خاطر نقطه جوش پایین و واکنش شیمیایی این فلز ( روی جدا شده دود شده و قابل دستیابی نبود ) خصوصیات واقعی این فلز در زمان باستان مشخص نشده بود.
ساخت برنج به رومیها نسبت داده شده و مربوط به ۳۰ سال پیش از میلاد میباشد. آنها Calamine و مس را با یکدیگر در بوته آهنگری حرارت میدادند که در این عمل اکسید روی در Calamine کاهش مییافت و فلز روی آزاد توسط مس به دام انداخته میشد و به شکل آلیاژ در میآمد. برنج بدست آمده ، یا در قالب ریخته میشد یا با چکش به شکلهای مختلف در میآمد.
استخراج و تصفیه روی ناخالص در ۱۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در هند و چین صورت میگرفته است. در غرب نیز کشف فلز روی به “Andreas Marggraf” آلمانی در سال ۱۷۴۶ بر میگردد. شرح تولید برنج در اروپای غربی در کتابهای Albertus Magnus در سال ۱۲۸۴ به چشم میخورد. این فلز در قرن ۱۶ به میزان قابل توجه شناخته شد.
“Agricola” در سال ۱۵۴۶ اعلام کرد که وقتی که سنگ معدن روی گداخته میشود، فلز سفید میتواند منقبض شود و دیواره کوره را بتراشد. او در نوشتههای خود به این مسئله نیز اشاره کرد که فلزی شبیه آن به نام Zincum در Silesia تولید میشده است. “پاراسلیوس” (متوفی به سال ۱۵۴۱) اولین کسی در غرب بود که گفت Zircum فلزی جدید است که در مقایسه با فلزات دیگر خواص شیمیایی جداگانه ای دارد. نتیجه آن است که فلز روی زمانی شناخته شده که “Margaraf” کشفیاتش را شروع کرد و در حقیقت فلز روی دو سال زودتر توسط شیمیدان دیگری به نام “Anton Von Swab” تجزیه شده و بدست آمده بود. اما تحقیقات Margraaf جامعتر بود و بخاطر تحقیقاتش بهعنوان کاشف روی شناخته شد.
قبل از کشف تکنیک غوطهوری سولفید روی ، Calamine تنها منبع معدنی فلز روی بوده است.